Faith

20 november 2008 had ik de eer jou uit het dodingstation te halen.
Je was doodsbang, je was niets voor niemand en je betekende al zoveel voor me.
21 november zouden we naar huis vliegen, maar je liet je niet pakken en wist te ontsnappen uit de tuin daar verweg in Spanje. Ik vloog met een gebroken hart alleen terug naar België en de zoekactie naar jou was van start. Maar na 12 jaar nog steeds zonder resultaat.
De enige troost dat ik me kon nemen was dat je nooit zou overlijden in een dodingstation, want je was niet langer niemand, je was voortaan Faith en als je gevonden zou worden, dan kon je naar huis komen.

Er bestaat maar 1 foto van jou want ik dacht dat we meer tijd samen zouden gehad hebben.

Faith, voor altijd ben je in men hart

ben verloren gelopen
van verdriet
wil de weg
naar huis niet meer kennen

wil weg
want het huis
waar ik in leef is
geen thuis
voor mij

ben expres
verloren gelopen
misschien

ik weet niet
of het expres was
ben verloren gelopen
meer niet
denk ik